മിതത്വം

 സാന്മാർഗിക പുണ്യങ്ങൾ

 ( വി. ജോണ്‍ മരിയ വിയാനിയുടെ പ്രസംഗത്തിൽ നിന്ന്)

                മിതത്വം മറ്റൊരു സാന്മാർഗിക പുണ്യമാണ്. ഇഷ്ടംപോലെ അലഞ്ഞു നടക്കാൻ അനുവദിക്കാതെ ഭാവനയെ നമുക്കു നിയന്ത്രിക്കാം. നമ്മുടെ കണ്ണ്, വായ്‌ എന്നിവയുടെ ഉപയോഗത്തിലും മിതത്വം പാലിക്കാം. ചിലരുടെ വായിൽ എപ്പോഴും എന്തെങ്കിലും മധുര പദാർഥം കാണും. നമുക്ക്  നമ്മുടെ ചെവിയുടെ ഉപയോഗത്തിലും മിതത്വം പാലിക്കാം. ചീത്തയായ പാട്ടുകളും അശ്ലീല സംസാരങ്ങളും കേൾക്കാൻ അനുവദിക്കാതിരിക്കാം. ഘ്രാണത്തിലും മിതത്വം പാലിക്കാം. ചിലർ, അന്യർക്ക് അസഹ്യത ഉളവാകത്തക്ക രീതിയിൽ സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. 

               ചുരുക്കത്തിൽ, നമ്മുടെ ശരീരം മുഴുവൻ കൊണ്ട് മിതത്വം കാക്കുവാൻ കഴിയും. എങ്ങിനെ? കടിഞ്ഞാണില്ലാത്ത കുതിരയെപ്പോലെ അങ്ങുമിങ്ങും ഓടുവാൻ നമ്മുടെ ഈ പാവപ്പെട്ട ശരീരത്തെ അനുവദിക്കാതെ, അതിനെ നിയന്ത്രിച്ചു കീഴടക്കിക്കൊണ്ട്..    ചിലർ മെത്തയിൽ കിടക്കുന്നത് കുഴിച്ചു മൂടിയതുപോലെയാണ്. തങ്ങൾ  എത്ര സുഖമായി ശയിക്കുന്നുവെന്ന് കൂടുതൽ നന്നായി അനുഭവിച്ചറിയുവാൻ വേണ്ടി ഉറക്കം വരാതിരിക്കാൻ പോലും അവർ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.എന്നാൽ, പുണ്യവാന്മാർ അങ്ങിനെ ആയിരുന്നില്ല. അവർ ഇപ്പോൾ ആയിരിക്കുന്നിടത്ത്‌ നാം എങ്ങിനെ ചെന്നുചേരുമെന്ന് എനിക്കറിഞ്ഞുകൂടാ. 

            ആ മഹാവിശുദ്ധനുണ്ടല്ലോ - വി. ചാൾസ് ബറോമിയോ? അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുറിയിൽ എല്ലാർക്കും കാണത്തക്ക ഭാഗത്ത്, ഒരു കർദ്ദിനാളിനു യോജിച്ച ഒന്നാംതരം കിടക്കയുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ, അതുകൂടാതെ മരക്കഷണങ്ങൾ കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ വേറൊരു കിടക്കയുമുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ, ഇത് ആർക്കും കാണാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. ഈ കിടക്കയാണ് അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്! തണുപ്പകറ്റുവാൻ അദ്ദേഹം യാതൊന്നും തന്നെ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നില്ല. അതിഥികൾ ഉള്ളപ്പോൾ തീ കത്തിക്കുമെങ്കിലും അദ്ദേഹം തീയുടെ ചൂടേൽക്കാതെ വളരെ അകന്നു മാറിയാണ് ഇരുന്നിരുന്നത്!വിശുദ്ധരുടെ ജീവിതം ഇപ്രകാരമായിരുന്നു. അവർ ലോകത്തിനു വേണ്ടിയല്ല, സ്വർഗത്തിനു വേണ്ടിയാണ് ജീവിച്ചിരുന്നത്.